تعریف کامل ADSL

نویسنده : مهدی قلی زاده

تاریخ : یک شنبه 12 خرداد 1392

در ارتباط ADSLازسیم‌های مسی ورودی به منازل استفاده می‌شود این سیمها قابلیت پهنای باند بسیار بالایی دارتد که می‌تواند صوت رادر کنار پکتهای اطاعاتی داشته باشیم انواع دیگر DSLها در این است که در ADSL انتقال داده‌ها در یک جهت بیشتر از جهت دیگر است و به همین دلیل این خط نامتقارن است. ارائه دهندگان خدمات اینترنت از ADSL به عنوان روش مطمئنی برای انتقال داده استفاده می‌کند: در این صورت کاربر برای «دانلود کردن» اطلاعات از اینترنت از مسیر پر سرعت استفاده می‌کند که در این حالت سرورهایی که پهنای باندشان در جهت مخالف است مورد استفاده قرار نمی‌گیرند.

علت استفاده زیاد از ADSL در اقصی نقاط جهان به دو لحاظ تکنیکی و اقتصادی است. از دیدگاه فنی نسبت به بقیه انواع ADSLدر انتهای ADSL(مالتی پلکسر دسترسی به خط اشتراک دیجیتال) این خط اشتراک تداخل اصوات بیشتری وجود دارد. (در واقع در این انتها سیم‌های بسیاری از حلقه‌های محلی به یکدیگر می‌پیوندند). بنابراین در پر ازدحام‌ترین بخش حلقه داخلی، سیگنال ارسال اطلاعات به شبکه در ضعیف‌ترین حالت قرار دارد و سیگنال دریافت اطلاعات در شبکه در قوی‌ترین وضعیت ممکن است. بنابراین از لحاظ فنی می‌توان از DSLAM به عنوان ناقل اطلاعات در نرخ بیت بالاتر از مودمهای نصب شده روی کامپیوترهای شخصی استفاده کرد. از آنجا که کاربر خانگی ترجیح می‌دهد بتواند اطلاعات را با سرعت بیشتری دانلود کند شرکت‌های ارائه دهنده خدمات اینترنت این نیاز مشتری را درک کرده و به سیستم ADSL روی آورده‌اند.

در ADSLهای معمولی نرخ ارسال داده از ۱۲۸ کیلو بیت بر ثانیه آغاز می‌شود (اگر چه معمولاً از حداقل ۵۱۲ کیلو بیت بر ثانیه استفاده می‌شود) و در فاصله ۵/۱ کیلومتر(۵۰۰۰ فوت) از دفتر مرکزی مجهز به ADSLیا پایانه اصلی تا ۸ مگا بیت بر ثانیه افزایش می‌یابد. حداقل نرخ دریافت داده نیز ۶۴ کیلو بیت بر ثانیه‌است و معمولاً به ۱۲۸ یا ۲۵۶ کیلو بیت بر ثانیه نیز می‌رسد و می‌تواند از ۱۰۲۴ کیلو بیت بر ثانیه نیز فراتر برود. گاهی برای اشاره به انواع کم سرعت تر ADSL از واژه ADSL Lite استفاده می‌شود.

توجه داشته باشید که مسافت‌های ارائه شده تقریبی هستند. میرایی سیگنال و نرخ سیگنال به نویز از مشخصه‌های مهم سیگنال هستند که به مسافت وابسته نیستند (برای مثال کابل غیر مسی و ضخامت کابل). عملکرد سیگنال به امپدانس خط نیز وابسته‌است که می‌تواند با توجه به وضعیت آب و هوا و جو تغییر کند (مخصوصا در خطوط قدیمی) و به تعداد و کیفیت اتصالات در طول کابل نیز بستگی دارد.

نسخه جدیدتر با نام ADSL۲+ در فواصل کمتر از ۵/۲ کیلومتر (۸۰۰۰ فوت) امکان دانلود اطلاعات با سرعت ۱۲ مگابایت بر ثانیه را فراهم می‌آورد. استفاده از قالب‌های انعطاف پذیر و اصلاح خطای مناسب تر دلیل افزایش این سرعت است. ADSL2+ که با نام ITU G.۹۹۲٫۵ نیز شناخته می‌شود امکان دانلود با سرعت ۲۴ مگابایت بر ثانیه برای فواصل کمتر از ۵/۱ کیلومتر (۵۰۰۰ فوت) را فراهم می‌آورد و حد بالای طیف دانلود را دوبرابر می‌کند به عدد ۲/۲ مگاهرتز می‌رساند.

ADSL۲/۲+ دارای ویژگی‌های ترکیبی است و خطوط با میرایی بیشتر و نسبت سیگنال به نویز (SNR) کمتر را با یکدیگر ترکیب می‌کند تا تعداد خطوط را دوبرابر کند (سرعت در دوخط برابر ۵۰ مگا بایت بر ثانیه) و مدیریت توان و سازگاری نرخ خط انتقال اشتراک دیجیتال را افزایش دهد – که در نتیجه نرخ ارسال داده بدون نیاز به سنکرون کردن مجدد تغییر می‌کند.

به علت نرخ اندک انتقال داده (در مقایسه با شبکه‌های نوری) حالت انتقال نامتقارن (ATM) فناوری مناسبی برای انتقال داده‌های مالتی پلکسرهای وابسته به زمان مانند اصوات دیجیتال است و در مورد داده‌هایی که کمتر به زمان وابسته‌اند کارایی کمتری دارد به همین علت ADSL معمولاً به همراه حالت انتقال نامتقارن (ATM) به کار گرفته می‌شود. در یک سیستم اجرای سه گانه به ازای خدمات مختلف مدارهای مجازی حالت انتقال نامتقارن (ATM) متفاوتی به کار گرفته می‌شوند.

اخیرا ارائه دهندگان خدمات شبکه به تدریج استفاده از ATM را کاهش داده و از سیستم‌های اترنت استفاده می‌کنند که در آنها IEEE ۸۰۲٫۱Q و/ یا خدمات LAN خصوصی مجازی (VPLS) از روش‌های مالتی پلکسر کردن استفاده می‌کنند. دلیل اصلی این رویکرد هزینه پایین تر سیستم‌های اترنت در مقایسه با سیستم‌های قدیمی تر ATM است.

ارائه دهندگان خدمات ADSL خدمات آدرس دهی IP را به دوصورت پویا و ایستا ارائه می‌کنند. آدرس دهی ایستا برای افرادی که قصد دارند از طریق یک شبکه مجازی خصوصی به دفتر خود وصل شوند و بازی اینترنتی مورد نظرشان را انجام دهند و برای افرادی که می‌خواهند از ADSL استفاده کرده و میزبان سرور وب باشند بسیار مفید است. اینترنت ایران سرعت بسیار پایینی دارد و قطعی‌های زیادی نیز دارد. قیمت آن هم بسیار بسیار بالاست.

از دوباند فرکانسی مجزا استفاده می‌کند که به باند بالا و باند پایین معروف هستند. باند پایین که برای دانلود کردن اطلاعات مورد استفاده قرار می‌گیرد ارتباط از دفتر مرکزی به کاربر را برقرار می‌کند. باند بالا نیز برای برقراری ارتباط از سمت کاربر به سمت دفتر تلفن مرکزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ADSL استاندارد (ضمیمه الف) پهنای باند ۸۷۵/۲۵ کیلوهرتز تا ۱۳۸ کیلوهرتز برای ارسال اطلاعات از کاربر به دفتر مرکری و پهنای باند ۱۳۸ تا ۱۱۰۴ برای برقراری ارتباط از دفتر مرکزی به کاربر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کانال‌های فرکانسی کوچکتر ۳۱۲۵/۴ کیلوهرتزی تقسیم بندی می‌شوند. درهنگام تست مودم ADSL مودم کانال موجود را بررسی می‌کند و کانالی که نسبت سیگنال به نویز قابل قبولی دارد را انتخاب می‌کند. فاصله بین مرکز و مودم یا نویز موجود روی سیم مسی ممکن است خطاهای فرکانسی ایجاد کند. بنابراین وقتی کانال‌های کوچکی انتخاب کنیم وجود خطا در یک کانال باعث نمی‌شود که کل خط غیر قابل استفاده شود: کانال دارای خطا غیر قابل استفاده‌است اما خط ADSL به کار خود ادامه می‌دهد.

ممکن است ارائه دهندگان خدمات از فرکانس‌های بالاتری استفاده کنند. در این صورت باید تجهیزات مورد نیاز در هر دو طرف خط وصل شوند و گاهی ممکن است اختلالات تلفنی به وجود آیند و در نتیجه یک خط برخط دیگر تاثیر بگذارد. بین ظرفیت ADSL و تعداد کانال‌های موجود رابطه مستقیم وجود دارد ظرفیت داده در هر کانال به روش مدولاسیون به کار گرفته شده وابسته‌است.

معمولا به اشتباه حرف “A” در “ADSL” را به کلمه asynchronous به معنای آسنکرون نسبت می‌دهند بر عکس از فناوری ADSL از پروتکل سنکرون برای انتقال اطلاعات استفاده می‌شود.

در ابتدا ADSL (همانند VDSL) با دو نسخه اصلی با نام‌های مدولاسیون فاز دامنه بدون حامل (CAP) و مالتی پلکسر تقسیم فرکانسی قائم (DMT) روانه بازار شد. تا سال ۱۹۹۶ CAP استاندارد «اصلی» ADSL بود و در حدود ۹۰ درصد از ارتباطات ADSL آن زمان از نوع CAP بود. DMT برای اولین استانداردهای ITU-T ADSL با نام‌های G.۹۹۹٫۲ , G.۹۹۲٫۱ (که به ترتیب «G. dmt» و “G. lite” نیز خوانده می‌شوند) مورد استفاده قرار گرفت بنابراین همه مودم‌های ADSL از طرح مدولاسیون DMT استفاده می‌کنند.

لطفا با نظرات خود ما را در بهبود بخشیدن به کارهایمان یاری کنید.

نظرات شما عزیزان: